Mijn eerste dagje skiën..

Zoals aangekondigd in het vorige blogje, besloot ik gisteren de skipistjes hier eens te gaan verkennen..

Eerst en vooral moest ik ski's gaan huren, want die kreeg ik echt niet meer mee..
Dus naar Lusti's.. Een rental shop waar je ondertussen ook kunt genieten van een koffietje..

Nu bleek dat ski's huren voor het hele seizoen me meer ging kosten dan een nieuw paar aan te kopen..
Maar ik heb mijn ski's thuis.. Dus heb ze dan maar voor een weekje gehuurd..

Eens terug op mijn appartement nam ik een Champions ontbijt.. Eitjes met spek :D Yummie!

En dan was het aankleden tegen de kou, want er staat hier de laatste dagen wel een erg stevig windje..

Op de kelderverdieping van onze appartemenblok bevindt zich de Skikelder..
Daar zijn allemaal aparte kastjes voorzien waar iedereen per appartement zijn ski's en stokken kan in opbergen.. Skibotten worden gewoonlijk mee naar boven genomen :-)

In zo'n appartementenblokje zit ik :-)

De skipassen zijn hier nog een beetje van de oude stempel.. Niet zo van die gemakkelijke elektronische kaartjes die je gewoon moet scannen.. Neen, je skipas moet je met behulp van een ringetje of een zipper aan de buitenkant van je jas hangen.. Want deze wordt persoonlijk gescand aan de skilift.. En samen met deze persoonlijke service, krijg je direct een vriendelijke glimlach mee van het Panorama personeel dat gehuld is in een fel blauwe skijas..

Natuurlijk was ik weer zonder een plannetje van de liften en de pistes vertrokken, aangezien ik normaal gezien degene ben die achter iemand aan skiet..Maar geen probleem, eerst eventjes de eerste afdaling naar beneden een paar keer inskiën.. En na een paar keren, gebeurde het slechtste wat je je maar kan indenken.. Mijn broek bleef hangen aan mijn andere ski ( er zit nu een volledig gat in onderaan ) waardoor ik mijn evenwicht verloor.. En redelijk zwaar tegen de grond ging.. En doordat mijn ski's zo straf afgesteld stonden, klikten de bindingen niet uit.. Met als gevolg dat mijn knie volledig verdraaid geweest is..

Maar koppig als ik ben, dacht ik dat het na enkele minuten rusten wel weer beter zou gaan.. Niet dus.. Een oudere, ontzettend vriendelijke man was al eens gestopt om te vragen of het wel met mij ging.. En ik denk dat hij, nadat hij de 4e keer gepasseerd was, toch maar beneden aan de lift gaan zeggen was dat ik geblesseerd was.. en ik niet meer van de piste af kon skiën.. Believe me, I felt like an huge idiot!

En dan kwamen er 2 mensen van de Ski Patrol Clinic.. Eerst en vooral hebben die met man en macht mijn ski's uit proberen te krijgen, om me daarna plat op mijn rug te leggen in de banaan.. Wat een akelig gevoel om liggend de skipiste af te komen, terwijl je absoluut geen enkele manier hebt om te reageren.. Maar Cayley was echt super voorzichtig..

Eénmaal aangekomen in de Ski Patrol Clinic, met mijn broek tot op mijn skibotten, besefte ik de ernst van de zaak pas.. Mijn knie was echt niet om aan te zien.. Er was geen keuze.. Ik moest naar het ziekenhuis om een dokter te zien..

Maar dat is natuurlijk allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan als je helemaal alleen in Canada bent..

Dus heb ik mijn stagebegeleidster maar gebeld..

Zij heeft voor mij vervoer naar het ziekenhuis geregeld & nadien zou haar man mij terugbrengen..

Weer een staaltje van de Canadese vriendelijkheid!

In het ziekenhuis viel het allemaal best wel mee.. Ik moest eerst wat documenten invullen om daarna verder rond te pikkelen naar de verpleegster.. Die Amerikaanse krukken zijn echt een verdommenis! Daarna werd ik in zo'n super sexy blauw ziekenhuisschortje gehesen, zodat de dokter mijn 2 knieën met elkaar zou kunnen vergelijken.. Eerst en vooral kon hij er maar niet van over dat ik van België kwam & dan heeft hij wat kleine onderzoekjes gedaan.. Met als resultaat: You'll be fine, the mechanism of your knee is still working.. But you will be sore!

Dus eindelijk terug naar mijn appartementje.. Daar aangekomen heb ik genoten van een lekker warm bad, want dit helpt je spieren te ontspannen.. Maar na een tijdje werd ik zo misselijk en begon alles wazig te worden, dat het tijd was om even op mijn positieven te komen op de koude badkamervloer.. Voor de rest trek ik mijn plan, maar ik denk niet dat jullie dat niet van me gewoon zijn..

Meestal doe ik alles in een plastic zakje, hang dat rond mijn krukken en pikkel zo naar mijn salonnetje :-) Om daar dan uren te zitten met mijn been omhoog & alles dichtbij.. Maar hej, hoe moeilijk het ook was.. Ik ben vandaag toch gaan werken :-) Ik wou mijn collega's niet in de steek laten bij mijn eerste ochtendshift.. En dankzij een vriendelijke Panorama medewerker ben ik met de auto tot aan de Heliplex geraakt..

Op het werk heb ik heel de tijd rondgerold op een bureaustoel, maar ik heb eigenlijk echt wel veel werk verricht.. Zodanig veel dat ik morgen vrij krijg, om mijn knie te laten genezen.. 

Ik ga verdomd blij zijn als dit alles achter de rug is & ik weer normaal kan wandelen.. 

Om af te sluiten nog een foto'tje van mijn knietjes, zodat iedereen ongeveer kan inschatten wat er aan de hand is..

Rk Heliski

Hye!

Na 3 dagen werken, wordt het wel eens tijd om jullie op de hoogte te brengen over wat ik hier eigenlijk juist doe op mijn stageplaats..

Zoals de meesten onder jullie al wel ondervonden zullen hebben, loop ik stage bij Rk Heliski te Panorama Mountain Village, Calgary, Canada.. En ik moet het reeds toegeven, het is een stageplaats uit de 1000!

Soms kan ik nog steeds niet geloven dat ik hier werkelijk ben :-)

Het lijkt zo onwezenlijk aan de andere kant van de wereld te zitten na een simpel e-mailtje..
Want zo begon het allemaal voor mij..
Een e-mailtje naar Rk Heliski om te zeggen wie ik was, wat ik studeerde en dat ik eigenlijk op zoek was naar een stageplaats.. En slechts 2 weken later kreeg ik het bevestigende antwoord dat ik kon komen..

Mijn stagebegeleidster, Laura Hall, is een vrouw die je enkel maar in je hart kan sluiten..
Zij heeft het beste voor met iedereen en is zo ontzettend dankbaar..
Zo bedankt ze mij elke avond voor mijn bewezen diensten, want ze vindt het geweldig dat ik elke keer weer een shift van 8 uur werk zonder enige pauze te nemen..
Maar voor mij is het hier echt absoluut geen werk..
Constant bezig zijn over skiën en sneeuw is écht een droom voor iemand zoals mij!

Eerst en vooral een kort woordje over het bedrijf Rk Heliski..
Rk Heliski is dit jaar reeds 42 jaar actief in de sector van het heliskiën en wordt momenteel gerund door 3 eigenaars, sinds de originele eigenaar in 2002 overleed aan een hartaanval..
Oorspronkelijk opereerde Rk Heliski met vliegtuigen, maar na een aantal jaar zijn ze overgestapt naar het gebruiken van helikopters..

Momenteel opereren we met 2 helikopters, namelijk de Bell 212 en de Astar.. De Bell 212 was oorspronkelijk een vervoersmiddel uit het leger en is dan ook de grootste heli die we ter beschikking hebben.. De Astar is een kleiner model van heli die vaak geboekt wordt als een privé arrangement.. Dit houdt in dat je de heli een hele dag ter beschikking hebt van je eigen groep van 5 personen en je een privé gids hebt.. Zoals gedacht, is dit enkel weggelegd voor de rich people :-)

The Astar Heli

Administratieve werknemers bij Rk Heliski voeren eigenlijk allemaal ongeveer dezelfde taken uit.. De taken zijn wel ontzettend afhankelijk van de shift waarin men werkt.. Zo zorgt de ochtendshift er vooral voor dat zenuwachtige skiërs op een aangename manier onthaald worden en dat al het nodige papierwerk in orde gebracht wordt.. Ook overhandigen zij de uiteindelijke skierslijst aan de gids.. Deze bevat meestal gewoon wie welk arrangement heeft, de gewichten van iedereen en/of ze enige vorm van allergieën hebben..

De middagshift schrijft de nodige certificaten uit.. Iedereen die de eerste dag/eerste keer mee gaat heliskiën met Rk krijgt op het einde van de dag een certificaat.. Meestal is dit één van mijn taakjes, omdat ik nu éénmaal een mooi handschrift heb :-) De geschreven certificaten worden voor de gidsen klaargelegd bij de open haard en het schaalmodel van de Rocky Mountains..

Schaalmodel van de Rocky Mountains

De avondshift belt elke skiër die op de lijst staat voor de volgende dag op om er zeker van te zijn dat deze het niet vergeten is.. Ook vullen zij de lijst in van wie ontbijt/lunch neemt.. Elke klant krijgt namelijk een ontbijt aangeboden op de kosten van Rk Heliski wanneer zij een dagje heliskiën boeken.. Meestal proberen ze ook elke klant uit te nodigen aan de balie om alle formulieren reeds in te vullen.. Zo verloopt de ochtend minder hectisch, wat echt wel handig kan zijn voor super zenuwachtige skiërs..

Ik steek gewoon overal een handje toe waar het nodig is.. Mijn speciale, individuele taak bestaat erin om de hele website van Rk te scannen op fouten..En aangezien ik talen studeer, is dit de ideale manier om te testen wat ik opgestoken heb de laatste jaren.. Ook zal ik de foto's en beschrijvingen van het team aanvullen, aangezien nog niet iedereen opgenomen is.. En ja hoor, ook ik zal staan pronken op deze pagina :-)

Zowat overal in het gebouw kan men de heli horen en zien landen.. Een moment dat vermoedelijk het bloed in mijn aderen elke keer wat sneller zal doen stromen.. En vandaag heb ik samen met Adam ook de gidsen geholpen met het uitladen van de ski's.. "Well Julie, you looked like a pro out there carrying 2 pairs of ski's".. de beste opmerking die ik vandaag gehoord heb :-)

Morgen is mijn dagje vrij, dus vermoedelijk zal ik te vinden zijn op de talrijke skipistes die Panorama Mountain Village te bieden heeft :-) Gezien het feit dat er de laatste 3 dagen ongeveer 25 centimeter sneeuw bijgevallen is, ben ik er van overtuigd dat het geweldig zal zijn! Ik kijk al uit naar mijn eerste keer in de heli!

Mijn eerste werkdag..

Vandaag was het zo ver.. Mijn allereerste stagedag bij Rk Heliski.. 

En om het allemaal nog wat spannender te maken, sneeuwde het vandaag voor de eerste keer sinds mijn aankomst hier :-)

Eerst en vooral heb ik kort even een gesprekje gehad met Meneer Catteeuw, mijn stagebegeleider vanuit België, om te zeggen dat mijn Skype werkt en om even kort toe te lichten waar ik was..

En god wat ben ik blij dat mijn videofunctie niet naar behoren werkte, want ik lag nog in mijn pyjama in bed :D

Nujah.. Good days here start at noon :D

Eenmaal aangekomen op het bedrijf, nam Bryan me mee op een Guided Tour doorheen het hele gebouw.. Ook kreeg ik mijn persoonlijk naambordje, wat mijn werkoutfit bij RK Heliski compleet maakt!

Na de rondleiding kreeg ik mijn persoonlijke logins, met het hilarische paswoord RKRulez!, en kon ik een kijkje nemen in AppSuite.. Het programma dat door een Belg, jawel een Belg!, ontwikkeld werd voor het ingeven van boekingen.. 

Wanneer mensen een helikopter skitripje boeken, worden alle details genoteerd op een papieren voorgedrukte fiche.. Zo worden alle gegevens op een gestructureerde manier verzameld..




Nadien worden deze gegevens ingegeven op AppSuite, wordt de rekening van de Credit Card afgetrokken en gaat de rekening in een map.. 

Nadien was er een Staff Meeting voorzien met iedereen die op welke manier dan ook te maken heeft met administratie.. De piloten waren dus niet van de partij.. Tot mijn grote verbazing werden we midden in de meeting voorzien van nacho's met sausjes en drank.. Ik denk dat de rest van het team het ongeloof op mijn gezicht wel kon merken..

De meeting ging hoofdzakelijk over zaken waar ik eigenlijk nog niets van verstond, maar ook ik werd niet uit het oog verloren.. Zo kreeg ik een aparte vermelding onder de categorie 'Media' want ook mijn foto moet op de website komen bij het team :D Nadien mocht ik nog wat met verschillende mensen meelopen om een goed beeld te krijgen van alles.. Om 8 uur pm was mijn werkdag voorbij, aangezien er bij RK Heliski in verschillende shiften gewerkt wordt.. En groot was mijn verbazing toen ik dit beeld te zien kreeg bij het verlaten van het gebouw..

Morgen en overmorgen werk ik ook van 12 - 8 pm, vrijdag heb ik een dagje vrij, maar zaterdag en zondag werk ik ook van 8 -  16 pm.. Zo kom ook ik uiteindelijk aan mijn 5 dagen stage per week :-)

Morgen moet ik snel nog even langs Guest Services passeren voor mijn Seasons Ski Pass op te halen.. Waarna ik ook ski's kan gaan huren voor het seizoen.. En guess what, ook ik krijg speciale prijzen aangezien ik werk bij RK Heliski.. Hier maken ze immers geen onderscheid tussen vaste werknemers en een stagiaire.. Zo krijg ik ook een commissie van 10% wanneer ik iets verkoop in de Gift Shop..

"Guess I can't deny that I'm part of the RK team.. And I'm proud of it!"

Op mijn weg terug naar huis, ja ik noem het thuis, nam ik nog enkele mooie sfeerbeelden van het gezellige Pano Village gehuld in nieuwe, verse sneeuw..

Panorama Springs Hot Pool

Invermere

Zoals in het vorige blogje reeds gezegd, besloot ik vandaag Invermere eens een bezoekje te brengen..

Invermere is namelijk het eerstvolgende, grote dorp wanneer je van Panorama Mountain Village richting Calgary rijdt..

Een beetje onzeker sprong ik op de Panorama Shuttle Service die eveneens gratis is voor iedereen die hier verblijft.. Daar bovenop kan je deze zelfs nemen met je skibotten aan :-) Ik heb het vermoeden dat veel mensen vanuit Invermere naar hier komen om te genieten van de prachtige pistes..

Ook vandaag waren de bergen weer gehuld in heel veel zonneschijn, waardoor de mensen hier nóg vriendelijker zijn..

De winkelstraat van Invermere :-)

Invermere is wat je je kan voorstellen vanuit de Amerikaanse films.. 

Veel gigantisch grote auto's en trucks en de typische Amerikaanse bouwstijl..

Natuurlijk kan je deze winkelstraat echt absoluut niet vergelijken met de Meir in Antwerpen, maar het is zeker en vast de moeite waard om eens rond te hangen..

Je vindt er vooral veel verschillende soorten van supermarkten, maar ook kunstwinkels en helemaal achteraan verscholen is er zelfs een arena waar de stierengevechten plaatsvinden. 

Het is hier de gewoonte om als voetganger gewoon over te steken wanneer je er zin in hebt.. En de auto's zullen ook altijd allemaal stoppen.. Wauw, wat een discipline!

Na wat rondgelopen te hebben, besloot ik een klein elektrowinkeltje binnen te stappen.. Ik was nog geen 2 minuten binnen of de meneer kwam al van achter zijn computer vandaan om mij te helpen.. Vast en zeker omdat ik een nieuw gezicht ben hier.. Deze meneer kon al mijn vragen oplossen over het verkrijgen van een Canadese nummer, want dit gaat de communicatie tussen Rk Heliski en mij toch wel wat vergemakkelijken.. Aangezien hij niet wist of een simkaart van hier ging werken in mijn gsm, kocht ik een soort van basis gsm met al een Prepaid kaart erbij.. Erg handig als je het mij vraagt! :-)

Thuis moest ik dus enkel maar surfen naar de bijgevoegde website en dan kon ik van start gaan met mijn nieuwe Canadese gsm en nummer.. En wel echt de moeite waard om te vermelden, de gsm en de kaart samen hebben mij amper 50 Canadese Dollar gekost.. Wat overeenkomt met een € 38. 

Het originele kunstwerk Rudolph.

 Naast de gsm kocht ik ook een nieuwe rugzak, aangezien ik de mijne thuis vergeten was.. Ook hier enkel maar brede glimlachen en zelfs nog een extra korting omdat ik cash betaalde.. En dan was het tijd om even te rusten en eens te bladeren in mijn gids over Canada.. De vriendelijke dame van een super gezellig koffiehuisje hielp me verder met een warme choco en een scone met bosbessen.. 

Na deze welverdiende pauze ging ik naar de supermarkt, want daar was ik uiteindelijk voor naar Invermere getrokken.. Hier was echt alles te vinden waar je maar zin in had.. Het enige nadeel is wel dat Amerikanen blijkbaar niet enkel houden van grote auto's, maar alles moet in grote hoeveelheden zijn.. Zo is drank in flessen van 0,591 liter.. Ziet er echt raar uit eigenlijk :D Ook vlees en dergelijke zijn enkel te vinden in erg grote verpakkingen.. En oh ja, ze hebben hier ook Nutella choco.. Love it! :D

Wat hier wel erg raar is, is dat men in een gewone supermarkt geen enkele alcoholische drank kan vinden.. Deze zijn apart te verkrijgen in een Liquor store waar je bij elke aankoop je paspoort moet laten zien.. Ook tabak en gokwaren zijn enkel maar verkrijgbaar vanaf de leeftijd van 19 jaar.. Voor de rest kom je hier enkel maar heel erg vriendelijke mensen tegen die je helpen bij de kleinste vraag..

Het prachtige uitzicht vanaf de winkelstraat van Invermere

Ik kan wel stellen dat ik vandaag genoten heb van de prachtige uitzichten en de buitenlucht.. Mijn gezicht heeft zelfs een klein kleurtje opgedaan van rond te lopen in het zonnetje.. En nu sluiten we deze prachtige dag af met een lekkere maaltijd samen met een glaasje witte wijn..

Enjoy life to the maximum!

Welcome to the Pano Village!

Hello there and welcome to Calgary..

Met die woorden werd ik vriendelijk onthaald op de luchthaven door een vrouwtje met een rood en wit pakje aan.. maar vooral die witte cowboyhoed maakte het plaatje helemaal af! :D

Nujah.. Eerst terug over naar het vertrek..

Vrijdag nam ik afscheid van alle dierbaren, want zaterdag moest ik om 9 uur 's morgends op de luchthaven staan.. Natuurlijk had ik veel te veel bagage bij, waardoor we wel wat overgewicht moesten betalen.. Maar ach, ik ben een vrouw.. En die hebben veel kleren en veel schoenen.. Dat is wel bekend! :D

Ik was zo fier toen ik zaterdag tegen m'n papa zei dat ik nog totaal geen last had van enige vorm van stress.. Tot we de parking van de luchthaven binnenreden.. Mijn maag besliste toen op 2 seconden dat ik geen gevoel van honger meer had, maar eerder een wat misselijker gevoel.. Na nog even genoten te hebben van een warme choco bij Starbucks was het zo ver.. Mijn afscheid..

Niemand heeft een traan gelaten.. Alleszins toch niet wanneer ik het kon zien :D

En dan vertrok ik.. Helemaal alleen.. Natuurlijk piepte de scanner weer bij de controle, waardoor het vrouwtje mij vriendelijk fouilleerde.. Maar neen hoor, ik ben echt geen gevaar =D

Na nog een laatste echte Coca Cola en een reepje Toblerone gekocht te hebben, was het tijd voor de eerste vlucht tot in Frankfurt. Deze vlucht zat vol met zakenmensen met allemaal heel erg saaie, ééntonige trolleys.. En daartussen liep ik dan.. Trots als ik was met mijn 'I love Antwerpen The Most' sweater en een felgekleurde trolley van Oilily.

Deze korte vlucht nam niet meer dan 50 minuten in beslag & doordat deze niet vol zat, zat er niemand naast mij en kon ik ongestoord muziek beluisteren en uit het raampje kijken.. Ik moet wel zeggen dat ze bij Lufthansa een geweldige service geven.. Op deze toch wel erg korte vlucht, je moet al bijna landen na het opstijgen bij wijze van spreke, krijg je zowel een snackje als een drankje aangeboden..

Eénmaal aangekomen op de luchthaven van Frankfurt wist ik niet wat me overkwam.. Deze luchthaven is zo immens groot dat er zelfs een soort van trein/tram rijdt van de éne naar de andere hal.. En in mijn ooghoek had ik een jongen gespot met een skihelm aan zijn rugzak, dus ik ben deze dan ook maar stiekem gevolgd =D Aan de juiste gate aangekomen, stond ons de volgende security controle te wachten.. Ook hier moest mijn trolley weer opengemaakt worden, dankzij het heupflesje dat ik van mijn zus kreeg.. Maar spijtig genoeg was dit leeg :D

Wat later was het tijd om in te schepen & aangezien ik nog nooit iets anders dan een charter genomen had, was ik aangenaam verrast.. Overal lag een kussentje en een dekentje klaar.. Plaats genoeg voor mijn benen, een eigen tv scherm én een headset.. Drie maal hoeray!

Na amper 1 uurtje vliegen kregen we onze eerste maaltijd, van de 4 by the way, aangeboden.. We konden zelfs nog kiezen of we zin hadden in zalm of toch eerder voor kip.. Ik ben het duidelijk niet gewoon om luxueus te reizen! En ik moet toegeven, die 10 uurtjes vliegen zijn om voor je het beseft.. Je kijkt film of luistert naar de radio, je eet, je drinkt, je slaapt, je wandelt wat rond tegen stijve spieren.. En dan ineens de melding dat we er zijn..

En dan sta je daar.. Als klein meisje, moe van de reis en met al je nodige papieren in de hand voor de strenge man bij 'Customs'. Maar éénmaal mijn lach bovengehaald, verwees hij me vriendelijk door naar de sectie 'Immigration'. Daar verkreeg ik mijn Work Permit na enkele vragen beantwoord te hebben & kon ik mijn valiezen gaan afhalen.. Na maar 5 minuten had ik alles en kon ik de luchthaven verlaten..

Mijn stagebegeleidster en haar man, die net aangekomen was uit Maleisië, stonden me op te wachten waardoor we snel onderweg waren.. Het is eigenlijk onwezenlijk dat je ineens in een totaal ander continent bent, laat staan ineens in Canada tussen de bergen en de sneeuw.. Onderweg was het moeilijk mijn ogen open te houden, maar Laura en Tony vertelden me verschillende dingen over de dorpjes die we door reden.. Want jawel, na mijn lange vlucht was het nog eens 4 uur met de auto rijden om daarna aan te komen in Panorama Mountain Village.. Ik denk dat ik nog nooit zo veel bergen en bomen ben tegengekomen onderweg! :D

Eens aangekomen hier, stond ons het volgende probleem te wachten.. Bij de CCI zoals ze dat hier zeggen, of ook wel Central Check-In, konden ze niets terugvinden over het feit dat ik het appartement gedurende 4 maanden zou huren.. Enkel maar een kleine melding in de planning dat Laura het appartement voor dit weekend zou huren.. But we will figger something out :D 

Het appartement is trouwens fantastisch.. Ik heb echt het grootste bed ooit, de living is super gezellig met de open haard en de keuken is voorzien van alle mogelijke apparaten.. Rond half 11 plaatselijke tijd, wat overeenkomt met half 7 's ochtends in België, heb ik dan toch maar besloten om te gaan slapen.. En ik denk dat mijn jetlag er reeds uit is, want ik heb 12 uurtjes kunnen slapen :D

Aangezien ik nog niet zeker wist of ik wel in het appartement kon blijven na vandaag 5 uur, besloot ik om nog niets uit te pakken.. Heb eerst wat dingen in orde gebracht, gebeld met mijn stagebegeleidster om te zeggen dat ik goed geslapen had en dan gewoon wat genoten van een Lazy Sunday.. Laura bracht gisteren voor mij bananen, boter, brood en eitjes mee dus ik kon vandaag genieten van een omeletje :D Heerlijk!

Daarna besloot ik om het dorpje eens te gaan verkennen.. En na wat gewandeld te hebben, besloot ik dat het misschien beter was om langs Guests Services te passeren en eens te vragen wat de beste weg was om tot bij Rk Heliski te komen.. En dat ging het beste met een soort van Gondola, een kort liftje waaruit je echt het allerbeste zich krijgt op de prachtige bergen die vandaag gehuld waren in zonneschijn.. Ik moet trouwens toegeven dat het hier helemaal niet zo koud is als de mensen denken.. Mijn oren hangen er nog steeds aan, zelfs zonder muts :D

Het uitzicht van op mijn terras

Eens aangekomen bij Rk stond ik daar weer als klein meisje alleen.. Ik vroeg de vriendelijke jongen achter de balie of het mogelijk was om Gaby te zien, aangezien Laura en Gaby zowat mijn stagebegeleidsters zullen zijn.. Maar iedereen is daar al op de hoogte van mijn komst, want iedereen werd ineens vrolijk gezegd:: Hye, this is Julie.. Our intern from Belgium! Ook kreeg ik mijn eigen zwarte Rk fleece, want ook ik maak nu deel uit van het team.. Mijn naambordje ligt ook al klaar, maar dit was even zoek geraakt :D

Gaby heeft me wat geholpen met het hele probleem rond het appartement & na een uurtje wist ik dat alles in orde was.. Dus terug langs de CCI voor nu een sleutel voor het appartement voor de hele tijd.. En ook daar kreeg ik direct de vraag: "What are you doing with Rk?"

Iedereen is hier zo ontzettend vriendelijk dat ik het best begrijp dat de mensen hier met een gigantische glimlach op hun gezicht rondlopen.. Ik ben ook nog even snel langs het winkeltje gepasseerd om wat eten voor vandaag en morgenvroeg te kopen.. Het bedrijf heeft me morgen nog een dagje vrij gegeven om op mijn plooien te komen, waardoor ik morgen met de bus naar Invermere kan gaan.. Invermere is namelijk het grootste naburige dorp waar je veel meer winkeltjes hebt en dus ook meer inkopen kan doen..

En vanaf dinsdag beginnen we eraan.. Met eigen fleece en naambordje.. Oh ja, vergeten te zeggen.. Ik krijg van het bedrijf ook een skipas voor het hele seizoen :D Dus ik kan dan vanaf ik het wil gewoon mijn appartementje uitgaan & op de piste stappen.. In één woord.. Het is hier echt WAUW momenteel!

Nu nog even uitpakken, iets te eten klaarmaken en dan genieten van een avondje rustig tv kijken bij de heerlijke warmte van mijn open haard..

Love from the Pano Village!
xx

Only 6 more days left..

Héllo Loves!

Nog maar 6 dagen te gaan hier in het kleine België voor ik vertrek naar de sneeuw =D
Het gaat er veel sneller zijn dan ik het ga beseffen, maar dat is niet zo slecht..
Anders begin ik misschien weer te twijfelen over het hele gebeuren..

De voornaamste vragen waar ik nu met te maken krijg, zijn de volgende:
" Ben je al ingepakt ?"
" Wanneer vertrek je ook al weer? "
Of " Hoe zit het met de stress ?"

Wel, ik kan daar heel simpel op antwoorden..
Neen, ik moet nog alles inpakken maar overal liggen er kleren en spullen die ik dan vermoedelijk vrijdag na mijn laatste examen gewoon in de valiezen ga kappen :D
De stress begint zeker en vast te komen, maar dit is momenteel nog altijd eerder positieve stress..
Ik kijk er echt naar uit!
Laat het nu maar komen!


Aan iedereen die ik niet meer kan zien de komende dagen,
alle reacties hier op mijn blog.. een e-mailtje naar julie.biesen@hotmail.com of julie.biesen toevoegen op Skype voor eens een leuk telefoongesprekje zijn welkom!

x