Drukke tijden..

Héllo!

Er is alweer een weekje voorbij hier.. Waardoor ik ineens tot het besef ben gekomen dat mijn eerste stageperiode er al bijna opzit.. En het lijkt nog steeds of ik hier nog maar net aangekomen ben.. Misschien is het door alles met mijn knie, maar ik heb niet het gevoel dat ik Panorama nu al echt ken..

Maar nu dat ik al iets beter uit de voeten kan, gaan we daar eens werk van beginnen maken.. Ook komt mijn eerste bezoek binnen een weekje aan.. Weeral iets om naar uit te kijken!

De afgelopen week was het op RK Heliski de drukste week van het hele seizoen.. Dagelijks hadden we 4 tot zelfs 6 groepen, wat toch ongeveer overeenkomt met een 50-tal skiërs.. Zowel 's morgens als 's avonds is het dus één en al bedrijvigheid  aan onze Front Desk, waardoor ik soms toch wel een beetje in de weg loop op die krukken.. 




Ik heb dan ook vrij snel beslist om op de piekmomenten naar boven te verhuizen en de inkomende oproepen te beantwoorden..Voor de rest doe ik nog altijd heel wat administratieve zaken.. Zoals onder andere boekingen in het systeem ingeven, betalingen checken en opvolgen, accommodatie boeken, vouchers en coupons maken voor onze Elite en Private groepen, de Front Desk voorzien van alle nodige documenten, ... Door de grote verscheidenheid aan taken kan ik mezelf dagelijks toch wel zeker een uurtje of 8 bezighouden..

Ook heb ik deze week nieuwe Bus Beer Tickets gemaakt.. Een taakje dat mij op het lijf geschreven was :-D
Wanneer onze skiërs namelijk met het busje naar de Staging Area gebracht worden om daar opgepikt te worden door de helikopter, krijgen ze voor dit ongemak een gratis pintje bij terugkomst.. En natuurlijk blijft het vaak niet bij één pintje....waardoor er hele gezellige, maar vooral luidruchtige taferelen ontstaan in het restaurant..

Voor de rest is er niet zo echt veel spannends gebeurd hier.. Ons busje is nog maar eens van de weg geraakt, maar heeft zich na 3 uur toch zelf terug kunnen bevrijden.. Ook hebben we nog steeds ontzettend veel mensen die ineens van gedachten veranderen, waardoor we heel onze planning moeten omgooien.. Bovendien heeft een man voor onze ogen een Sew On Patch gestolen.. Maar de grappigste dingen zijn toch wel op donderdag gebeurd.. 

Cauldron Glacier

Voorbeeld van een 'Run'

Zo hadden we een gezin dat al vanaf het begin lastig deed.. Zo wou de vrouw niet mee gaan heliskiën, maar vond ze wel dat ze recht had op een ontbijt op onze kosten.. Na lang heen en weer getrek, hebben we dan toch maar besloten om dit toe te staan.. 

En dan vertrokken ze eindelijk.. De man met zoon en dochter de helikopter in.. 



Ze hadden alle 3 een pakket om 3 Runs te skiën, maar na de 3e Run besloot de vader om samen met zijn dochter nog verder te willen skiën.. Maar de zoon had daar echt absoluut geen zin in.. Geen probleem voor de gids.. De zoon moest dan maar gewoon onderaan een Run wachten op de groep.. Blijkbaar is het daar dan een grote discussie geweest tussen vader en gids, want de vader was er van overtuigd dat de linxen zijn zoon gingen komen opeten.. 



Je kan je al wel voorstellen hoe lang wij allemaal de slappe lach hebben gehad.. Even voor de duidelijkheid.. Linxen, elanden, elken en alle andere beesten hier in Canada komen meestal alleen maar 's nachts buiten wanneer het rustig is.. En vooral, ze eten geen mensen :-D

Voor de rest sneeuwt het hier nu al ongeveer 3 dagen.. Echt raar hoe gelukkig je kan worden door gewoon uit het raam te kijken naar de kleine sneeuwvlokjes die neerdwarrelen.. De afgelopen 72 uur hebben we toch wel ongeveer een kleine meter nieuwe sneeuw gekregen, waardoor er natuurlijk wel weer een zeker risico is voor lawines.. Maar ik kan jullie onmiddellijk geruststellen, wij vliegen echt absoluut niet uit als het risico te groot is! Al onze gasten krijgen voor hun vertrek een training met de transceiver.. Dit is een toestel dat een signaal uitzendt wanneer je begraven bent onder een lawine, waardoor anderen je sneller kunnen vinden.. Maar je ziet maar naar Prins Friso.. Ook al heb je een lawinebeeper bij je, het is nog altijd geen garantie dat je er ooit levend terug uitkomt!

 

Onze Transceiver

Om af te ronden nog even wat nieuws rond mijn knietje.. Het gaat goed moet ik zeggen, hoewel ik wel last heb van het feit dat mijn knie koppig tegenwringt.. Slapen gaat nog steeds niet erg goed, omdat ik gewoon schrik heb om die knie te veel te bewegen.. Maar vannacht ben ik voor de eerste keer gaan slapen zonder het nemen van een pijnstiller.. Ook kan ik reeds terug een sok aan mijn rechtervoet krijgen.. We gaan er op vooruit! :-D

Ik voel me nog steeds het gelukkigste meisje ooit als ik in mijn bad kan gaan zitten.. En dan maar genieten van het warme water op mijn lichaam.. Zalig! Ik moet wel toegeven dat het soms nogal vreemd aanvoelt als ik gelukkig ben om zoiets kleins.. Maar het genezingsproces is er ééntje dat vooruit gaat met babystapjes.. Dat zal ik nu éénmaal moeten leren aanvaarden..

Binnen een dikke week moet ik terug op controle bij Dr. Chaney voor nieuwe platen te pakken en te kijken hoe het gesteld is met de knie.. Ik hoop van harte dat er al wat botgroei zichtbaar zal zijn.. Voor de rest heb ik dinsdag het verslag van de dokter gekregen.. Maar echt veel kan ik daar niet uit begrijpen :-)

Ook is mijn pakketje uit België eindelijk aangekomen.. En blij dat ze hier waren met de echte, lekkere Belgische pralines.. Het is echt raar om hen zo te zien genieten van iets wat voor ons zo vanzelfsprekend is.. Maar wie weet hoe hard ga ik er van genieten eens ik terug ben.. En van frietjes, want ik vermoed dat ik al 2 maanden geen frietje meer heb geproefd..laar staan gezien :-D

Zo, nu is iedereen weer op de hoogte van alles hier.. En kan ik toch nog even terug gaan slapen.. Om af te sluiten nog 2 foto's van op dezelfde plek.. Maar toch een heel ander uitzicht :-)

Uitzicht op donderdag

Uitzicht op vrijdag